Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δέν πέθανε ἀπό ἐχθρικό βόλι σέ κάποια ἀπ’ τίς τόσες μάχες πού ἔδωσε. Οὔτε στήν λαιμητόμο ὅπου τόν εἶχαν καταδικάσει οἱ δικαστές τῆς κυβερνήσεως τοῦ Κωλέττη, οὔτε στό ὑγρό καί σκοτεινό κελί τοῦ φρουρίου στό Ναύπλιο, ὅπου πέρασε 6 μῆνες φυλακισμένος.
Στοιχεία, που τα περισσότερα βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας και αφορούν και αναδεικνύουν την Επιχειρησιακή Ετοιμότητα της 80 ΑΔΤΕΑ, που βρέθηκε επί ποδός πολέμου, τον επαγγελματισμό της Διοίκησης και των στελεχών της , την άριστη εκπαίδευση του προσωπικού των Μονάδων της, τα υψηλό ηθικό των επιστράτων και
Ὕστερα ἀπό πεντάωρη σύγκρουση οἱ Τούρκοι ὑποχώρησαν μέ βαριές ἀπώλειες (πέραν τῶν 300 νεκρῶν) τίς ὁποῖες αὔξησε ἡ καταδίωξη ἀπό ἀντεπιτιθέμενα τμήματα τῶν Ἑλλήνων μαχητῶν ὑπό τούς Μακρυγιάννη, Σπ. Δοντά καί Δημ. Μπενιζέλο.
Γιώργος Ρωμανός: Δώδεκα λόγοι ακύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών
Όχι τα σπίτια, όχι τα δένδρα να μας κάψεις, αλλά και πέτρα πάνω στην πέτρα να μην αφήσεις, όσοι Ελληνες μείνουν, ακόμη και ένας μονάχα, πάντα θα πολεμούμε για τον τόπο μας, στους κάμπους ή και στα βουνά για την ελευθερία μας. Μην ελπίζεις λοιπόν πως θα ξαναγίνουμε δούλοι και πως τη γη μας θα την κάμεις δική σου. Βγάλ ’το απ’ το νου σου!»
Μια σημαντική επέτειος σήμερα για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Στις 24/1/1913 ο Υπολοχαγός Μιχαήλ Μουτούσης και ο Σημαιοφόρος Αριστείδης Μωραϊτίνης πραγματοποίησαν την πρώτη αποστολή ναυτικής συνεργασίας παγκοσμίως.
Τήν ἰδέα νά κληθεῖ ὁ Καποδίστριας ὡς κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος,τήν εἶχε διατυπώσει πρῶτος ὁ Ἀλέξανδρος Μαυροκορδάτος στήν ἀπό 27-10-1821 ἐπιστολή του πρός τόν Δημήτριο Ὑψηλάντη. Ὁ Ὑψηλάντης ἐπίσης ὑπέγραψε πρόσκληση τοῦ Καποδίστρια τό 1822 καί ὁ Πετρόμπεης τό 1824.
Μετά από αιώνες κυοφορίας, ο πόθος του Κυπριακού Ελληνισμού για εθνική αποκατάσταση και ένωση με τη μάνα Ελλάδα βρήκε την έκφρασή του με το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950.
Η Πρώτη εθνοσυνέλευση του επαναστατημένου Ελληνισμού πραγματοποιήθηκε στην Πιάδα, κοντά στην Επίδαυρο και γι’ αυτό, «της Επιδαύρου» ονομάζεται. Ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου 1821 και διάρκεσε ως τις 16 Δεκεμβρίου 1822.
Ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ με αφηγητή τον καθηγητή κ. Σαράντο Καργάκο. Ένα ταξίδι γνώσης μέσα στον χρόνο, μία συναρπαστική πορεία στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας.
Η Τουρκία μετά την εισβολή το 1974, την κατάληψη του βορείου τμήματος της Κύπρου και την κατοχή του επί μισό αιώνα, συνεχίζει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της, με στόχο τον στρατηγικό έλεγχο όλης της νήσου. Τα ΗΕ παραμένουν απαθή στην κατάφωρη παραβίαση τού διεθνούς δικαίου από την Τουρκία, ο Ελληνισμός αποτυγχάνει να αναχαιτίσει την τουρκική επιθετικότητα και η εθνική ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) παρουσιάζει μεγάλη τρωτότητα…
Ένα ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ με αφηγητή τον καθηγητή κ. Σαράντο Καργάκο. Ένα ταξίδι γνώσης μέσα στον χρόνο, μία συναρπαστική πορεία στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας.
Το 1825 ο οθωμανικός στρατός άρχισε να σφίγγει και πάλι τον κλοιό γύρω από το επαναστατημένο Μεσολόγγι. Την φορά αυτή οι Οθωμανοί ήταν αποφασισμένοι να το καταλάβουν, o ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης όμως …
Κατά την ναυμαχία της “Έλλης” υπήρξαν ένας νεκρός και 7 τραυματίες, μερικοί όμως από τους τραυματίες τότε απέκρυψαν τα τραύματά τους για να μην απομακρυνθούν από το πλοίο. Ο Παύλος Κουντουριώτης δεν ήθελε να επαναληφθεί το ίδιο και ο ιατρικός έλεγχος του πληρώματος αποκάλυψε επί του Αβέρωφ 3 τραυματίες (!). Οι λέξεις “ανυπότακτος” και “αντιρρησίας” μάλλον δεν υπήρχαν στα λεξικά του 1912…
Ἡ κληρονομιά τῆς πόλης στή πίστη, τά γράμματα, τίς ἐπιστῆμες καί τίς τέχνες εἶναι βαριά. Μάλιστα, εἶχε τήν εὐλογία μέσα στό ἴδιο ἔτος, τό 1818, στά δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας, νά μαρτυρήσουν σ’ αὐτήν ὑπέρ Χριστοῦ δύο Νεομάρτυρες.
Μέχρι το 1964, το Σχοινούδι ήταν ένα ανθηρότατο χωριό, το μεγαλύτερο της Τουρκίας, με 2.500 περίπου αμιγή ελληνικό πληθυσμό, απλωμένο σε μεγάλη έκταση ανάμεσα στα βουνά Μαδαρό [=φαλακρό] και Σκάφη.
Όταν φτάσαμε στη βάση υποβρυχίων, οι σειρήνες από όλα τα καράβια δεν σταματούσαν. Η μπάντα του ναυτικού έπαιζε συνέχεια. Σήκωσαν τον κυβερνήτη από τους ώμους, και από τη βάση, από τον μόλο, τον πήγαν στο ναυπηγείο.
Φαίνεται ότι την πρωτοβουλία πήρε ένας Γερμανός στρατιώτης, που εκτός από τη μητρική του γλώσσα, μιλούσε και αγγλικά. Πρόκειται για τον οπλίτη Μέκελ, όπως αφηγείται σε διασωθείσες επιστολές του ο συστρατιώτης του Κουρτ Τσέμις.
Τήν Κυριακή τό πρωί, μετά τήν πρώτη δοξολογία στήν παλιά μονή τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, λαός καί στρατός ἔψαλαν τό «Χριστός Ἀνέστη» στούς Ἁγίους Πάντες καί ἄς ἦταν παραμονές Χριστουγέννων. Ἕνας μεγάλος χορός ἀγκάλιασε ντόπιους καί ἐλευθερωτές.
Τὸ 1940 ὅταν κηρύχθηκε ὁ πόλεμος, γύρισα στὸ ὀρεινὸ χωριὸ μοῦ & εἶδα Ἰταλοὺς τῶν μεραρχιῶν Σιένα καὶ Φεράρα ποὺ ὀχύρωναν 15 πολυβολεία στὶς κορυφές του 613 βουνοῦ Κηπαρό μὲ χαρακώματα & ἐφόδια γιὰ νὰ ἀναχαιτίσουν τοὺς Ἕλληνες.
Εδώ δεν μιλάμε για απλή παραχάραξη της ιστορίας. Μιλάμε για ένα εξωφρενικό μύθευμα το οποίο δεν υποστηρίζεται ούτε από την πλευρά των νικητών, αλλά ούτε και την πλευρά των ηττημένων του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου!
17/18 Δεκεμβρίου 1803: Ο χορός του Ζαλόγγου
Τό τραγούδι τώρα πιά ἕνας θρῆνος. Τό 1803, εἶναι ἡ χρονιά τῆς συντέλειας. Τό Σούλι μέ τίς τόσες θυσίες καί τούς ἀκόμη περισσότερους ἡρωϊσμούς, πέφτει ὕστερα ἀπό προδοσία.
Μακριά από τις στερεότυπες εκφράσεις περί μίας καθολικά απολυταρχικής, «ανατολίτικης» δεσποτείας, το Βυζάντιο ακολουθούσε τις παλαιές ρωμαϊκές και ελληνιστικές παραδόσεις της μεικτής, έννομης πολιτείας.
Κέντρο τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς τῆς Σχολῆς κατέστησε τή λατρεία τοῦ Θεοῦ καί διά τήν εὐπρέπεια τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐλάμβανε πᾶσα μέριμνα. Ἔκαμε πρότασι εἰς τό Συμβούλιο, νά ἀνατεθῆ ἡ κατασκευή τῶν εἰκόνων εἰς τούς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἀδελφούς Ἰωασαφαίους… “…Καί ἡ προφητεία τοῦ Νεκταρίου ἐπαλήθευσε». Εἰς τήν χειροτονία ἀξίων κληρικῶν ἔβλεπε τήν ἐκπλήρωσι τοῦ προορισμοῦ του, ὡς Διευθυντοῦ τῆς Ριζαρείου Ἐκκλ. Σχολῆς.
Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ
Χτισμένη σε περίοπτη θέση πάνω από το φαράγγι του Λούσιου και σε υψόμετρο από τα 950 μέχρι και τα 1080 μέτρα, η Δημητσάνα είναι μία πανέμορφη κωμόπολη στο κέντρο της ορεινής Αρκαδίας με πλούσια ιστορική παράδοση. Καταλυτικός ήταν ο ρόλος της κατά την διάρκεια του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα του 1821…
Στὰ λημέρια τῆς ΕΟΚΑ, στὰ Σπήλια, 250 Βρετανοὶ περικύκλωσαν τὸ σημεῖο, προκειμένου νὰ συλλάβουν τὸν στρατηγὸ τῆς ὀργάνωσης, Γεώργιο Γρίβα. Ὡστόσο, ὁ Γρίβας μαζὶ μὲ τὸν Αὐξεντίου καὶ ἀκόμη 18 ἀντάρτες,ἔστησαν μία παγίδα θανάτου στοὺς Βρετανοὺς μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀλληλοεξοντωθοῦν, ἐνῶ οἱ ἀγωνιστὲς γλιστροῦσαν μέσα ἀπὸ τὰ χέρια τους ἐλεύθεροι.
Δεκέμβρης, καὶ στὴν πρωτεύουσα τὸ ψῦχος εἶναι δριμύ. Σφοδρὴ κακοκαιρία πλήττει τὴ Βασιλεύουσα, ἀλλὰ οἱ συνωμότες εἶναι ἀποφασισμένοι. Θὰ αἰφνιδιαστοῦν ὅμως καὶ γιὰ λίγο θὰ διστάσουν, ὅταν θὰ βροῦν τὸ κρεβάτι τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ ἄδειο.
Η σημαντικότερη ήττα του Τουρκικού στόλου στον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο. Η πρώτη από τις δύο κορυφαίες μάχες μεταξύ του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και του Οθωμανικού Στόλου κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο, η οποία πραγματοποιήθηκε στην έξοδο των στενών των Δαρδανελλίων (ή Ελλησπόντου).
Αν και το γενικό θέμα «Το Άγιον Όρος και ή Μακεδονία» φαντάζει εκ πρώτης όψεως ευρύ και αρκετά πρόσφορο στο να δώσει υλικό για μια σύντομη ανακοίνωση, στην πραγματικότητα δίνει πολύ λίγα περιθώρια σε έναν ‘Αγιορείτη ηγούμενο, πού ούτε ιστορικός είναι, αλλά ούτε και τον απαραίτητο χρόνο διαθέτει ακόμη και για μια απλή ενημέρωση από την πλούσια σχετική βιβλιογραφία.
Ένα μικρό ντοκιμαντέρ από το κανάλι Historia Graecia για τη ναυμαχία του Ναβαρίνου (1827) και τη μάχη της Πέτρας (1829) με τη βοήθεια και τη συνεργασία του ιστορικού Χρόνη Βάρσου.
«Η πόλις ηγρύπνησε στολιζομένη. Εορτάζει δε ο ουρανός, αποκατασταθείσης από της νυκτός της γαλήνης και ανατείλαντος εαρινού ηλίου. Οι δρόμοι παρουσιάζουν όψιν λειμώνων ευωδιαζόντων από τας μυρσίνας. Παντού είναι ανηρτημέναι Βυζαντιναί σημαίαι μεταξύ των κυανολεύκων.