Ἀπό πόσα πλούτη, ἀπό πόσους θησαυρούς δέν θά εἶναι ποθεινότερα τά λόγια τοῦτα στή γυναίκα! Νά τῆς λές ὅτι τήν ἀγαπᾶς, χωρίς νά φοβᾶσαι μήπως κάποτε τό πάρει πάνω της καί τό ἐκμεταλλευθεῖ.
Προφανῶς δέν ὑπάρχει κανένας ὁ ὁποῖος νά φαντάζεται ὅτι δέν ἔγινε τό φρικιαστικό ἱστορικό γεγονός, τό ὁποῖο ἔχουμε συνηθίσει νά ὀνομάζουμε “μικρασιατική καταστροφή” καί περιλαμβάνει τή σφαγή μεγάλου μέρους τῶν χριστιανῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καί τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης …
Τὰ παιδιά μας μπορεῖ νὰ βομβαρδίζονται ἀπὸ τὶς πανστρατειὲς τοῦ life–style, ἀλλὰ δὲν ταυτίζονται καὶ δὲν πιστεύουν αὐτὰ τὰ νεοταξικὰ καλογυαλισμένα πρότυπα.
Εφτασε ὁ καιρός. Βρέθηκα στὰ μονοπάτια τοῦ Γένους. Περνάω μέσα ἀπὸ καστροπύλες καὶ ὀφικιάλιους μὲ χρυσὲς πανοπλίες καὶ εἰσέρχομαι στὴν καρδιὰ τοῦ Ρωμαίικου, τὸ Μεγάλο Κάστρο τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Ξαφνικά, ακούω μια φωνή να μου λέη: «Νικόλαε, γύρισε σύντομα στον Όσιο Δαυΐδ, να πας να βαπτιστής».
Διότι στὴν Ἑλλάδα σήμερα ἀπὸ τὰ σχολεῖα ἔβγαλαν τοὺς πνευματικοὺς καὶ ἀντὶ νὰ διδάσκουν θρησκεία, διδάσκουν θρησκειολογία, δηλαδὴ μύθους, παραμύθους.
Πῶς μεθοδεύεται ἡ ἀποσταθεροποίηση μιᾶς κοινωνίας καὶ ὁ ἐκφυλισμὸς τῶν Θεσμῶν ἑνὸς κράτους στὴν παιδεία, τὴν κοινωνικὴ ζωή, τὰ σώματα ἀσφαλείας, τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν πολιτικὴ ζωή;
Ἡ Παναγία ἔκανε κάτι μοναδικό. Χρησιμοποίησε τὰ δῶρα, τὰ ὁποῖα εἶχε δώσει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι νίκησε τὴν ἁμαρτία. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔχουμε στὸ πρόσωπό της τὸν τέλειο ἄνθρωπο.
Στὰ κυκλαδίτικα νησιὰ τὰ κάτασπρα ξωκλήσια σὰν τὰ μαργαριτάρια τῶν κοχυλῶν στολίζουν τὴ βουνίσια φύση τους στὴν ἀγκαλιὰ τῆς θάλασσας.
Αὐτὰ λοιπὸν συλλογίσου, ἀδελφέ, καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆς ἡδονῆς θὰ διαλυθεῖ ἀπὸ τὸν νοῦ σου ὅπως λιώνει τὸ κερὶ μπροστὰ στὴ φωτιά.
Μέ αγάπη στούς πλανεμένους αδελφούς.
«Ἡ Παναγία εἶναι τό πολύτιμο δῶρο τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους». Αὐτήν πρόσφερε σέ ἐμᾶς ἤδη ἀπό τήν στιγμή τῆς Σταυρώσεώς Του. Εἶπε, ἀπευθυνόμενος στόν εὐαγγελιστή καί ἀγαπημένο μαθητή Τοῦ Ἰωάννη: «ἰδού ἡ μήτηρ σου…».
Τά προϊόντα ποιότητας δέν ἀναπτύσσονται ἀπό μόνα τους. Ἀπαιτοῦν μία συγκεκριμένη προσέγγιση πού μάχεται συνεχῶς νά πετύχει τή σωστή ἰσορροπία ἀνάμεσα στό περιβάλλον, τούς ἀνθρώπους καί τήν τιμή (ἀειφορία).
Ὥσπου ἤρθαμ΄ ἐμεῖς, μὲ τὰ διπλώματα καὶ τοὺς νόμους, νὰ τὸν βοηθήσουμε. Καὶ σχεδὸν τὸν ἀφανίσαμε. Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος τοῦ φάγαμε τὰ κατάλοιπα τῆς γραφῆς του καὶ ἀπ΄ τὸ ἄλλο τοῦ ροκανίσαμε τὴν ἴδια του τὴν ὑπόσταση.
Ἡ ἀλήθεια, λοιπόν, εἶναι, παρὰ τὴν ἀντίθετη γνώμη μερικῶν, πὼς ὁ πραγματικὸς τύραννος καταντᾶ δοῦλος τῶν δούλων του, ὑποχρεωμένος νὰ τοὺς κολακεύει καὶ νὰ τοὺς χαϊδεύει ἐξευτελιστικά.
Τῆς Παναγιᾶς, νά γίνεται παντοῦ, λαμπρή γιορτή καί Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ νά ζοῦμε οἱ χριστιανοί.
Οἱ τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας εἶναι συγγνωστοί, διότι ἠγνόησαν τὴν ἔννοιαν τοῦ ἑλληνικοῦ ρήματος βαπτίζω, baptizo, ὅτι δηλ. σημαίνει βάπτω, βυθίζω, βουτῶ, οἱ Ἕλληνες ὅμως δὲν πρέπει ποτὲ νὰ τὴν ἁγνοήσωσιν.
Ποιὰ ἡ Θεολογία τῶν 14 ἐπιστολῶν τοῦ Ἄπ. Παύλου; Ποιὲς οἱ λέξεις κλειδιὰ τῆς διδασκαλίας του;
Εὐχόμαστε ὁ λόγος τοῦ ὁσίου Ἐφραίμ νά μᾶς παρακινήση νά μιμηθοῦμε τήν μετάνοια τῶν Νινευϊτῶν γιά νά φέρουμε κι ἐμεῖς καρπούς μετανοίας, πού εὐαρεστοῦν τόν Θεό καί σώζουν τίς ψυχές μας.
Τὸ βιβλίο δίνει τὴν προσωπικότητα τοῦ ἡγέτη ποὺ ἐνέπνευσε φίλους, συμπολεμιστὲς καὶ ἐχθροὺς καὶ συνεχίζει νὰ ἐμπνέει χιλιάδες χρόνια μετὰ τὸν θάνατό του ἀμέτρητους ἀνθρώπους σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Ἡ ἐκδήλωση θά πραγματοποιηθεῖ τό Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017 καί ὥρα 19.30 στήν αἴθουσα ἐκδηλώσεων τοῦ Ἐκθεσιακοῦ Κέντρου Καλαμπάκας.
Ποιοὶ εἶναι οἱ διαχρονικοὶ ἀρνητὲς τῆς ἀνάστασης τοῦ Κυρίου; Τί προεῖπαν οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ πῶς αὐτὰ ἐκπληρώθηκαν μὲ ἀπόλυτη ἀκρίβεια στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ; Ποιὲς οἱ ἱστορικὲς ἀποδείξεις μέσα ἀπὸ τὰ κείμενα τῆς Καινῆς Διαθήκης;
Τὸ 2030 περιμένουμε στὸν σημερινὸ ρυθμὸ γεννήσεων Ἑλληνίδων καὶ ἀλλοδαπῶν γυναικῶν τὸ 60% τῶν μαθητῶν πρωτοβάθμιας καὶ δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης θὰ εἶναι τέκνα ἀλλοδαπῶν καὶ τὸ 40% μόνον ἑλληνόπουλα.
Οἱ ἀντιξοότητες τοῦ βίου δὲν μποροῦν νὰ γίνουν ἐμπόδιο στὸ νὰ ἀνθίσει μιὰ γλυκιά, τρυφερή, ἀγαπητικὴ σχέση ἀνάμεσα σὲ δυὸ ἀνθρώπους.
Ἀρχικά, οἱ Τοῦρκοι αἰφνιδιάστηκαν ἀπὸ τὴν ξαφνικὴ ἐπίθεση καὶ ἄρχισαν νὰ ὑποχωροῦν μὲ τάξη παρασύροντας τὰ βυζαντινὰ στρατεύματα. Ὅταν ἄρχισε νὰ νυχτώνει, ὁ Ρωμανὸς διέταξε νὰ σταματήσει ἡ προέλαση ἐπειδὴ φοβήθηκε τὸ τέχνασμα ποὺ συνήθως ἐφάρμοζαν οἱ ἐχθροί.
Ὁ ἀξιωματικὸς ἔδωσε μιὰ διαταγὴ ἀπόδοσης χαιρετισμοῦ καὶ τιμῆς: -Παρουσιάστε.
Θὰ σοῦ πῶ μιὰ μικρὴ ἱστορία, κι ὕστερα κρίνε κι ἀπὸ μοναχός σου. Πᾶνε χρόνια ἀπὸ τότε, μὰ τὸ θυμᾶμαι σὰν νὰ ‘ναι τώρα…
Εἶναι παρήγορο καὶ ἐλπιδοφόρο το γεγονὸς ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ διατηροῦν ἀκόμη τὶς ἀξίες τους, ἀφουγκράζονται τὴν συνείδησή τους καὶ κατόπιν ἐνεργοῦν δεόντως.
Εἴμαστε πλασμένοι γιὰ τὴν φιλία καὶ θὰ τὸ ζήσουμε αὐτὸ μέσω τῆς θεοφιλίας. Ἀγαπῶ τὸν ἄλλον πραγματικὰ ὅταν τὸν ἀγαπῶ μέσα ἀπὸ τὸν Θεό.
Θὰ ξεκινήσουμε τὴν μουσικὴ μᾶς περιήγηση μὲ τὴν Θράκη μας καὶ θὰ συνεχίσουμε μὲ τὶς ἀλησμόνητες πατρίδες τῆς Ἀνατολῆς
Μιὰ σημαντικὴ ἱστορικὴ ἔρευνα μὲ ἀφορμὴ τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα γιὰ τὰ Ἅγια Πάθη τοῦ Κυρίου μᾶς ὅπως προφητεύθηκαν ὄχι μόνο μέσα ἀπὸ τὴ Βίβλο ἀλλὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ ἄλλους ἀρχαίους λαοὺς τῆς Ἀνατολῆς.
Ἔστω, σὲ μικρὸ βαθμό, μποροῦμε νὰ γευτοῦμε αὐτὸ τὸ μονάκριβο πνεῦμα (εὐλάβειας καὶ φιλότιμου) τῶν ἐθνικῶν μας εὐεργετῶν ἀπὸ τὸ παρακάτω ἀπόσπασμα τῆς διαθήκης τοῦ Νικολάου Ζωσιμᾶ …
Διότι αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς πλοῦτος, αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη περιουσία, ὅταν ὁ ἄνδρας δὲν βρίσκεται σὲ διχόνοια μὲ τὴ γυναίκα του, ἀλλὰ εἶναι προσκολλημένοι ὁ ἕνας στὸν ἄλλο, σὰν ἕνα σῶμα ἀκριβῶς.